Ұлы даланың ұлы есімдері

Әбу Нәсір әл-Фарабидің нақыл сөздері
* Ар-ождан алдындағы адалдық өз қадір-қасиетіңе, ізгі іс-әрекетіңе байланысты.
*Шыншылдық адалдықпен ағалас.
* Өрге жүзген өнегелі ісімен,
Таңда адал дос өз теңіңнің ішінен.
*Адам мақсатына өзін-өзі жетілдіру арқылы жетеді.
*Мінез-құлық міні – рухани кеселге жатады.
*Өзгенің пікірін иемденіп кету – надандық һәм ниеті қара адамға лайық іс. *Бейқамдық сәтсіздікке бастайды.
*Жүргендер көп достық атын малданып,
Қалмағайсың сен де бірде алданып.
* Өз бойында жоқ қасиеттерге құмар кісі көлгір келеді.
* Білімді болу деген – жаңалық ашуға қабілетті болу.
*Білім қуған жанның ойы күнделікті күйбеңнен көп алыста жатады.
*Шын білім – ақиқат, анық білім.
*Ғылым адам санасына болмысы бөлек, ерекше ұтқыр ұғымдарды орнықтыру арқылы ғана терең ұялайды.
*Ғылыммен айналыссам деген адамның ақыл-ойы – айқын, ерік-жігері – зор, тілек-мақсаты – ақиқат пен адалдыққа қызмет етуге талап жолында болуы шарт.
*Жай ләззат іздеу, кәсіпқұмарлыққа ұқсас әрекет ондай болмасқа керек.
*Мінез – жанның айнасы.
*Адамның басына қонған бақыттың тұрақты болуы жақсы мінез-құлыққа байланысты.
*Мінез бен ақыл жарасса – адамгершілік ұтады.
*Сұлу саз жан сергітеді.
*Тән ауырса – жан да ауырады.
*Шын беріліп қызықтаған нәрсе ғана жүрекке жетеді.
*Ақыл-парасат – адамның ойлауына, пайымдауына, ғылым мен өнердің қыр-сырын ұғуына, жақсы қылық пен жаман қылықтың ара жігін ашуына көмектесетін күш.
*Тәрбиелеу дегеніміз – адамның бойына білімге негізделген этикалық құндылықтар мен өнер қуатын дарыту.
*Музыка – рухтың, құмарлық пен ынтызарлықтың, әр алуан көңіл-күйдің ісі. *Музыканың негізгі міндеті – адамның эстетикалық қажетін өтеу.
*Адамға тән бір жақсы қасиет – өзін қоршаған әлемнің әсемдік сырларына үңілу, содан рухани нәр алу, өзінің нәзік сезімін образдар арқылы паш ете алу.
*Ғақлия көзбен қарасаң,
Дүние – ғажап, сен – есік.
Жаһлы көзбен қарасаң,
Дүние – қоқыс, сен – меншік.
*Ұстаздық мінез-құлық нормасы мынадай болуға тиіс: ол тым қатал да болмауы керек, тым ырыққа да жығыла бермеуі керек. Өйткені, аса қаталдық – шәкіртті өзіне қарсы қояды, ал тым ырыққа көне беру – қадірін кетіреді, берген білімі мен ғылымына шәкірті селқос қарайтын болады.
Дайындаған: Мейiргүл Оңғарова
Жазбаға «Қазақ афоризмдері» кітабы пайдаланылды.
Сурет:https://www.ulttykarhiv.kz